پروانه ایی عاشق خودرا به شعله ایی از چراغدان می زند و پرهایش به آتش کشیده می شود وسمس همه چیز خاکستر می گردد.این صحنه ایست که مولانا جلال الدین با حیرت تمام به آن می نگرد و دروصف صحنه شعرش را می نگارد